Ein haustdag

I dag har det regna i Bergen.

♥ Eg har site på kafé og skrive prosjektskildring, drukke koffeinfri latte med soyamjølk og vorte så overvelda av lydinntrykk at eg måtte gi opp å prøve å stengje dei ute med øyreproppar og musikk på dataen, og heller prøve å verte ein del av dei. Det fungerte i eit par timar.

♥ I natt drøymde eg om besteveninna mi, Oda, difor har eg tenkt på henne i heile dag. Ho er mamma no og me bur i kvar vår by, så eg ser henne sjeldan og me snakkar ikkje så mykje i lag som me gjorde før - det var andre tider då me gjekk i same klasse og såg kvarandre fem dagar i veka - men eg veit at me er i kvarandre sine hjarte og tankar og då går det bra.

♥ Eg har vore i regnet med hjarte og sjel (men med støvlar på), og så har eg gått bak eit par forretningsmenn med stresskoffertar, men mest av alt har eg prøvd å smile - både til meg sjølv og til verda utanfor - fordi verda vert ikkje betre med mindre alle som kan bidrar litt.

♥ På laurdag skal eg ha høgtlesing av eigne dikt i ein bokhandel i heimkommunen min, den same bokhandelen som eg delvis vaks opp i då eg var yngre. Det følest litt rart og litt skummelt, men mest fint, spesielt sidan bømlingen min skal vere i publikum og høyre på. Kanskje eg skal lure inn eit dikt eg har skrive om han.

♥ Dagane går, det nærmar seg bursdag, innleveringsfristar og eksamensoppgåver, og plutseleg er det juleferie. Eg håper tida ikkje går så fort at eg ikkje klarer å leve i dei gode augeblikka.

Det regnar ofte i Bergen.