torsdag 19. mars 2015

Pust

Pakk lett. Berre ta med det som er høgst nødvendig, det du kan bruke og det som gjer deg til den du er.

Du er sterk, men du treng ikkje vere sterk heile tida. Eller flink. Eller snill.

Hugs å puste.

Det er alltid lov å be om hjelp.

Det er ikkje alltid du får den hjelpa du vil ha, men det tyder ikkje at det var galt av deg å spørje, og nokre gonger kan det vere at du ikkje veit kva for ei type hjelp det er du treng.

Av og til - kanskje ofte - må du kunne hjelpe deg sjølv.

Eg håper du kan hjelpe deg sjølv.

Eg håper du kan elske deg sjølv.

Eg håper du finn det du leitar etter.

Eg håper du kan føle at du lever. At du faktisk kan føle deg sjølv leve i kvar minste bit av kroppen din.

Lukk auga, ta bort alle kvardagsdistraksjonane og lytt:

Blodet strøymer rundt i elvane dine.
Verda er stille.
Du pustar.


5 kommentarer:

  1. Du er så flink til å skrive innsiktsfulle, oppmuntrende ord!

    SvarSlett
  2. Du er så flink til å sette enkle ord på uhåndgripelige følelser, Birte! Veldig fint dikt :)
    Klem Ingvild

    SvarSlett
    Svar
    1. Tusen takk, Ingvild.
      Klem tilbake. :)

      Slett