Idétørke

Eg har eit namn, gøymt i blodårene mine ein stad.

Eg veit eg har eit namn.

Kanskje om blodet mitt og eg møtest langs vegen, så kan det fortelje meg kven eg er og kva det er meininga at eg skal gjere med livet mitt, fordi her eg er ute og vandrar i ørkenen er det idétørke.