Masternerver

Om nokre dagar har eg byrja på mastergraden min, ganske forsiktig, eit infomøte og ei førelesing fyrste veka og forhåpentlegvis kjærastebesøk som kjem til å vere godt, er alltid godt, og kanskje særleg om hjernen min er overvelda over alt som kjem til å skje i løpet av dei neste to åra mine ved UiB.

Har klump i magen, men eit lukkeleg hjarte og ein stad å bu, same stad som eg har budd dei siste tre åra, og det er så inderleg fint å ha ein grunn til å gjere senga dobbel.

Frå og med 2008 har eg jobba gjennom heile sommarferien, har nesten ikkje hatt ferie i den tradisjonelle forstanden, har stått opp tidleg og blant anna vaska golv, jobba på kontor, selt dagspass og t-skjorter til fulle folk, ekspedert og hjelpt forvirra matbutikkunder, guida turistar og lokale rundt i gamle hus og passa på at fancy filmmenneske har kome seg der dei skulle. I år fekk eg ikkje noko napp, så eg har hatt ein kjærastesommar, ein av dei beste sommartypane ein kan ha, men det fører til at eg ikkje har så mykje å rapportere. Og kanskje det er like greitt?

Sommarrapport anno 2012:

Hei,

eg heiter Birte Valkyrje.

Eg elskar kjærasten min og han elskar meg.

Eg har det fint.

Eg er nervøs for å byrje på masterstudium, men eg pustar inn og ut.

Eg er her framleis.