Nye ark

Desse orda er mine, men du kan få besøke dei. Om du gir meg handa di skal eg leie deg langs linjene. Nokre av orda kan vere litt skarpe, du må passe deg for dei, dei vart til under ein regnstorm. Men ser du desse orda her borte, like ved hjartet mitt? Dei vart til ei sommarnatt då alt var stille, og to sjeler var fylt til randen av bokstavar dei heldt inne medan dei såg sola stå opp.

Arka er nedsnødd no, han sa at han pla ikkje lese noko særleg, og orda du var nær ved å dele med han flaug tilbake til hjartekammeret ditt.

Det kjem fleire ark, veit du. Det kjem fleire ord. Nokre vil vere frostige og glitre av snøkrystallar i champagneglas. Nokre vil lukte av fuktig jord og setningar andre har ytra før deg. Dei beste vil vere dei som kriblar heilt ut til fingertuppane.

Pust inn minusgradene og skriv stumme ord i handflata til den du elskar.

Boka di er ikkje ferdig enno.