Medan me ventar, i mørkret

Eg gjekk tur i kveld og såg:

♥ Ein vridd vimpel utanfor Den Nationale Scene

♥ Ein mann i strikkegenser som gjekk og klappa for seg sjølv og som minna meg om guten i Extremely Loud & Incredibly Close

Eg henta bilete frå eingongskameraet eg brukte i haust og fann eit strålande bilete av Nøve som kjem heim om ei veke og som eg gler meg til å klemme:

Det var òg bilete frå då eg var i Oslo i oktober, og eg hadde gløymt ut alt eg hadde tatt bilete av:

Eg gjekk den same ruta som då eg filma til Kjerstifilmen, men denne gongen var det snø:

♥ Snøen knitra under støvlane mine

♥ På Nordnes høyrde eg nokon øve på eit jazzstykke akkompagnert av to vener med trillekoffertar

♥ På himmelen kunne eg sjå éi enkel stjerne

♥ Utkikksposten var mørklagt, men utsikta var ganske spektakulær

♥ Frå den beste utkikksposten kunne eg sjå to stjerner, og himmelen var så vakker at eg ville male han, som den gongen på barneskulen då læraren vår sa me skulle sleppe alt me hadde i hendene og finne malesaker for å male himmelen, fordi ein så fin himmel var sjeldan å sjå

♥ I Strandgata gjekk tre franske studentar forbi meg, og eg måtte smile, spesielt sidan kyrkjetårnet framleis er pynta til jul

♥ Og det same er gågata

Og plutseleg var eg tilbake på Torgallmenningen og det var fullmåne.