Eg smiler likevel

Sola, som er i ferd med å gå ned bak den eine bustadblokka over vegen frå der eg bur, lyser inn på to skrivemaskinar (Pantoufle & Tchaikovsky), ein fiskeforma bamse (Ed) og ein tallerken frå Søstrene Grene med blåbær malt langs kanten.

Det er berre eg som er her no.

Eg sit her med feber og kvalme og hovudverk, den faste vårsjukdommen har funne meg igjen, men eg har vore på førelesing likevel. Etterpå ville eg helst gå meg ein tur, men eg var så svolten at eg trudde eg kom til å besvime og i går vart eg utmatta berre av å skulle rydde litt, så det må vente til formen er betre.

I det store og heile så føler eg meg ganske utslitt, men eg smiler likevel. Han gir meg grunn til å smile.