Nokre gonger

Nokre gonger - når du ikkje får ansiktet til mannen med hatt ut av hovudet og du vil aller helst gråte fordi det er den tida igjen og eksamen er skummelt og du saknar venene dine og menneske treng visstnok 12 klemmar til dagen, men du har ikkje hatt nokon på lenge - då lagar du deg havregraut (sjølv om klokka nesten er midnatt), og du lagar han med rismjølk slik som den eine veninna di tipsa deg om. Toppen av grauten vert mørkebrun av all kanelen du strør på (fordi kanel er magisk), og så går du bort til dataen og set på ein ER-DVD, fordi det er yndlingsserien din og du har ikkje sett ein episode på superduperlenge, og så berre prøver du å vere til. Å puste. Utan for mange tankefluger som surrar, utan eksamensmas og den stemmen som seier at dette går ikkje, det er for få dagar igjen og altfor mykje å halde styr på. Du berre er til. Du, ei flaske vatn, ein kopp med havregraut og yndlingsserien din som du har alle dei 15 sesongane av på DVD.