The Classics

Når du vert bedt om å sitje nede i kantina i lag med hundrevis av andre elevar (vel, nesten det) og rektoren for skulen der du går kjem ned med ei bunke med ark og lærarane dine står og ser nervøse ut på dine vegne, så vert du litt redd, du kjenner det i magen. Men så fortel rektor at han har berre fått eitt ark, og der står det at du ikkje har kome opp. Klassen din har ikkje kome opp. Det er ferie! (Utanom dei neste dagane som kjem til å vare i eit par timar kvar.)

Så det er klart, på ein vakker dag som dette, der sola har kome tilbake etter tordenvêret som var dagen før, så er ein nødt til å gjere noko for å feire. Sidan kvalmen gjorde at kake ikkje var særleg fristande, kva gjer du? Nei, vent, kva gjer Birte? Birte kjøper DVDar. Og ikkje kva for nokre DVDar som helst. Oh no. No, no, no. Klassikarar: Manhattan, My Fair Lady og The Way We Were, til den nette sum av 258,90 kr. (det stod på kvitteringen at eg fekk 41,10 kr. tilbake, men eg fekk ingen tiøringar!). Og eg kjøpte tre bøker, som er litt hysj-hysj, fordi eg skulle ikkje kjøpe fleire bøker før eg har lese ut dei eg har, og eg har veldig mange igjen å lese, men to av dei har eg lese før (The English Patient og The Kite Runner) og den siste var av ein av yndlingsforfattarane mine (The Lollipop Shoes av Joanne Harris), så det var ikkje så verst, synest eg. Og ja, eg kjøpte scrapbookpapir som eg kjem til å bruke til kort som før hadde kosta 200 kr. og som no kosta 20!

It's a beautiful day. Eg ser på Manhattan = Woody Allen, Diane Keaton OG Meryl Streep. I'm happy.