"Eg veddar ei krone og seksti øre på at du er Åse Berit si dotter,"

seier ein framand mann til meg medan han passerer meg i gangen. I NORDRE del, fekk eg vite i dag. Og i søre delen jobbar mamma. Eg fann kontoret og høyrte stemmen til psykologen eg eigentleg skulle hatt time med for ei stund tilbake. Ein time eg kansellerte fordi eg ikkje ville møte på mamma for så å måtte forklare kva eg gjorde der på den tida. Han gjekk sikkert forbi meg han òg, på eit punkt. Og ho mamma hadde prata med dagen før og skrytt over dei tre språkseksarane mine til sa hei, men ho visste nok ikkje kven eg var. Eg kunne ha fortalt det til henne, men ho som skulle lære meg opp i denne fantastiske vaskejobben studerte meg nøye og skulle akkurat til å kritisere ein detalj eg hadde gløymt, så eg haldt kjeft og moppa vidare.

I dag har eg vaska NI toalett og moppa større areal enn gymsalen på skulen medan eg har prøvd å vere høfleg og smilt og svart det dei forventar at eg skal svare. De skjønar, dei elskar small talk, medan eg hatar det. Eg har derimot lært at om ein vil glede ein enkel vaskekonesjel: prat om vêret. (Unnskyld, eg veit eg er stereotypisk at the moment, men det må ut.)

Eg var på sjukehuset og gjekk og gjekk til eg kom til ein del av bygget som ikkje minna om eit sjukehus i det heile tatt, meir eit lager til ein stor butikk eller fabrikk, med ein bannande ("helvete!", "jævla dritt!") mann som heitte Helge (Helge Helgesen, btw :P) som skulle lage ID-kort til meg, men som ikkje fekk det heilt til (derav banninga) og måtte ringe om hjelp. Hjelpa kom i ein kvit legefrakk (som eg fann litt ironisk), og legen, eller kva enn han var, gjorde nokre kirurgiske inngrep på dataen og printaren og whoops så var det fiksa! Helge måtte ta bilete av meg òg. Usj. Eg synest forresten at han fortener noko betre enn eit Olympus digitalkamera.

Eg skulle ikkje ha byrja før i slutten av juli, men no skal eg jobbe fire dagar i neste veke allereie. Wish me luck!

Og norskRagnhild er verdas søtaste! Ho haldt opp magasinet til medialærar Anne Marie som eit lite barn og sa: "SJÅ!". Det var den finaste gåva ho nokosinne hadde fått. Her words, not mine. Eg håpar muffinsane smaker/smakte godt. :)

Då eg var på Amanda tok opplevingane frå dagen over meg og eg tok meg sjølv i å vaske toalettet før eg brukte det. This stuff gets to ya.